خاک تیره
خاک سیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خاک سیه. [ ک ِ ی َه ْ ] ( ترکیب وصفی ، اِمرکب ) خاک تیره. رجوع به خاک سیاه شود :
پاس ادب من همه را میرسد اینک
بر خاک سیه خفته ام اینک به درِ دوست.
پاس ادب من همه را میرسد اینک
بر خاک سیه خفته ام اینک به درِ دوست.
علی خراسانی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: