<div class="boxBd">خاک دامنگیر. [ ک ِ م َ ]( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گلی که پای رونده در آن بند شود و چون خشک شود سخت گردد. ( آنندراج ) : <br>می توان از خاک دامنگیر راه سیل بست <br>خاک کوی دوست راه بد بچشم تر کشید.<div class="au">مخلص کاشی ( از آنندراج ).</div>از طلسم دهر آزادی تجرد میدهد<br>چاره عریانی بود این خاک دامنگیر را.<div class="au">سلیم ( از آنندراج ).</div> || جائی که در آنجا مسافر بیجهتی و بی تقریبی بماند و پای رفتن نداشته باشد. ( از آنندراج ) : <br>سیل نتواند گذشت از خاک دامنگیر من <br>با خرابیهای ظاهر دل نشین افتاده ام.<div class="au">صائب ( از آنندراج ).</div></div>

خاک دامنگیر. [ ک ِ م َ ]( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گلی که پای رونده در آن بند شود و چون خشک شود سخت گردد. ( آنندراج ) : می توان از خاک دامنگیر راه سیل بست خاک کوی دوست راه بد بچشم تر کشید. مخلص کاشی ( از آنندراج ). از طلسم دهر آزادی تجرد میدهد چاره عریانی بود این خاک دامنگیر را. سلیم ( از آنندراج ). |

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">گلی که پای رونده در آن بند شود و چون خشک شود سخت گردد .</div>

گلی که پای رونده در آن بند شود و چون خشک شود سخت گردد .

خاک دامنگیر

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا