حجله خانه
حجله گاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حجله گاه. [ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) حجله خانه :
بحجله گاه زلیخا که بود یوسف زار
ببرقع مه کنعان که هست حسن آباد.
آنجا که حجله گاه زلیخاست چاه اوست.
بحجله گاه زلیخا که بود یوسف زار
ببرقع مه کنعان که هست حسن آباد.
قسمیه عرفی شیرازی ( از آنندراج ).
یوسف که هست پیرهن عصمتش درست آنجا که حجله گاه زلیخاست چاه اوست.
قسمیه عرفی شیرازی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: