هلاک گردانیدن کسی را . یا سرگردان ساختن کسی را .
تتویه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( تتویة ) تتویة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) هلاک گردانیدن کسی را. ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || سرگردان ساختن کسی را. ( منتهی الارب ). سرگشته شدن. ( تاج المصادر بیهقی ).
تتویة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) هلاک گردانیدن کسی را. (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || سرگردان ساختن کسی را. (منتهی الارب ). سرگشته شدن . (تاج المصادر بیهقی ).
کلمات دیگر: