کلمه جو
صفحه اصلی

ابوالوضی

لغت نامه دهخدا

ابوالوضی. [ اَ بُل ْ وَ ضی ی ] ( ع اِ مرکب ) ماه. قمر. ( مهذب الاسماء ). || چراغ. سراج. ( المرصع ).

ابوالوضی.[ اَ بُل ْ وَ ضی ی ] ( اِخ ) عبادبن نسیب. محدث است.

ابوالوضی ٔ. [ اَ بُل ْ وَ ] ( اِخ ) محدث است. او از شعبی و از او شریک روایت کند.

ابوالوضی ٔ. [ اَ بُل ْ وَ ] (اِخ ) محدث است . او از شعبی و از او شریک روایت کند.


ابوالوضی . [ اَ بُل ْ وَ ضی ی ] (ع اِ مرکب ) ماه . قمر. (مهذب الاسماء). || چراغ . سراج . (المرصع).


ابوالوضی .[ اَ بُل ْ وَ ضی ی ] (اِخ ) عبادبن نسیب . محدث است .



کلمات دیگر: