چم گرفتن. [ چ َ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) رونق گرفتن. سروسامان گرفتن. بسامان شدن :
چرا همی نچمم تا کند چرا تن من
که نیز تانچمم کار من نگیرد چم.
چرا همی نچمم تا کند چرا تن من
که نیز تانچمم کار من نگیرد چم.
رودکی.
رجوع به چم شود. در تداول روستائیان خراسان ، چم کسی را گرفتن ؛ کنایه است از بدست آوردن دل وی و بمراد دلش کار کردن یا سخن گفتن.