کلمه جو
صفحه اصلی

ابوبکر اجری

لغت نامه دهخدا

( ابوبکر آجری ) ابوبکر آجری. [ اَ بوب َ رِ ج ُرْ ری ] ( اِخ ) محمدبن حسین بن عبداﷲ یا عبیداﷲ آجری. فقیه و محدث شافعی بغدادی. در اول به بغدادبود و حدیث می گفت ، سپس بمکه شده تا آخر عمر ( 360 هَ. ق. ) بدانجا ببود، وی روایت از ابومسلم کجی و ابوشعیب حرانی و احمدبن یحیی حلوانی و مفضل بن محمد جندی و جماعت بسیار دیگر از اقران آنان کند و ابونعیم اصفهانی از شاگردان اوست. و ابوبکر راست : کتاب الاربعین. کتاب مختصرالفقه. کتاب احکام النساء. کتاب النصیحه.

دانشنامه عمومی

ابوبکر آجری. ابوبکر محمد بن حسین آجُرّی (۸۷۷- ۹۷۰م) فقیه و محدث عراقی در سدهٔ چهارم هجری بود. اهل بغداد بود و همان جا علم حدیث فراگرفت و آموزش داد. سپس ساکن مکه شد. «أخلاق العلماء»، «کتاب الأربعین حدیثاً»، «کتاب الشریعة»، «التفرّد و العزلة» از آثار اوست.


کلمات دیگر: