اسپه

اسپه . [ اِ پ َه ْ ] (اِ) مخفف اسپاه . لشکر. عسکر. سپاه . قشون :
حمله بردند اسپه جسمانیان
جانب قلعه و دز روحانیان .

مولوی .

|| سگ . کلب .

سگ
به زبان خوانساری
پارسی زمان مادها

اسپه درزبان عبری خوانساری ( یهودی ) معنی سگ می دهد ودر مازندران معنی خروس سفید ودر فارسی معنی اسب می دهد که با چیدن این سه برهان یک حکم استدلال می شود وآن حکم اینست که اسپه یعنی عصبانی وسرکش و حتی اگر اسپه را اسفه از ریشه تاسف هم حساب کنیم همین می شود زیرا متاسف شدن یعنی غمگین وعصبانی شدن وبرعلیه خود سرکش شدن وبه خود شوریدن وخود را ملامت کردن