فارسیوان یا پارسیوان، در واقع پارسزیبان (پارس زبان) می باشد؛ نامی است که پشتوزبان های افغانستان، در مورد فارسی زبان های این کشور به کار می برند و به معنی فارسی زبان است.
پارسی
تاجیک
اقوام ایرانی زبان
اقوام فارسی زبان
هرات
این نام اشتباهاً در برخی منابع و دانشنامه های غربی، به عنوان یک قوم جداگانه فارسی زبان شیعی غرب افغانستان، در کنار تاجیک های افغانستان معرفی شده است و اشتباه نویسندگان قدیم اروپایی به مرور به منابع امروزی نیز راه یافته است.
این منابع می گویند فارسیوان های افغانستان، شاخه ای از مردم تاجیک افغانستان اند که به دلیل شباهت های مذهبی و چهره ای زیاد با فارسی زبانان ایران به این نام خوانده می شوند.تاجیکان شمال کابل (کوهدامن، پروان، کاپیسا، پنجشیر) نسبت به نام تاجیک بیشتر قومیت خود را پارسیوان یا فارسیبان معرفی می کنند در مقابل اوغان (پشتون).
از نخستین کتاب هایی که این نام (البته به شکل پرزیوان) در آن دیده شده کتاب «افغانستان» نوشته فریزر تیتلر (Fraser Tytler) است. وی در کتاب خود ذکر می کند که افغان ها (یعنی پشتون ها) تاجیک های جدید را پرزیوان می نامند.
پارسی
تاجیک
اقوام ایرانی زبان
اقوام فارسی زبان
هرات
این نام اشتباهاً در برخی منابع و دانشنامه های غربی، به عنوان یک قوم جداگانه فارسی زبان شیعی غرب افغانستان، در کنار تاجیک های افغانستان معرفی شده است و اشتباه نویسندگان قدیم اروپایی به مرور به منابع امروزی نیز راه یافته است.
این منابع می گویند فارسیوان های افغانستان، شاخه ای از مردم تاجیک افغانستان اند که به دلیل شباهت های مذهبی و چهره ای زیاد با فارسی زبانان ایران به این نام خوانده می شوند.تاجیکان شمال کابل (کوهدامن، پروان، کاپیسا، پنجشیر) نسبت به نام تاجیک بیشتر قومیت خود را پارسیوان یا فارسیبان معرفی می کنند در مقابل اوغان (پشتون).
از نخستین کتاب هایی که این نام (البته به شکل پرزیوان) در آن دیده شده کتاب «افغانستان» نوشته فریزر تیتلر (Fraser Tytler) است. وی در کتاب خود ذکر می کند که افغان ها (یعنی پشتون ها) تاجیک های جدید را پرزیوان می نامند.
wiki: پارسیوان