ابر قارچی

یک ابر قارچی یک ابر متمایز آتش کومه ای از باقی مانده/دود است که معمولاً شامل بخار آب چگال ناشی از انفجار است. اغلب در ارتباط با یک انفجار هسته ای شناخته می شود، اما هر انفجار به اندازه کافی پر انرژی، چنین ابری را تولید خواهد کرد. به طور مقال سلاح های متعارف مانند سلاح های گرمافشاری از جمله ATBIP و GBU-43/B آن را تولید می کند. برخی از فورانهای آتشفشانی و رویداد برخوردی می تواند ابر قارچی طبیعی نیز تولید کند.
Glasstone, Samuel, and Dolan, Philip J. The Effects of Nuclear Weapons 3rd edn. Washington, DC: United States Department of Defense and Energy Research and Development Administration, 1977. (esp. "Chronological development of an air-burst" and "Description of Air and Surface Bursts" in Chapter II)
Vigh, Jonathan. Mechanisms by Which the Atmosphere Adjusts to an Extremely Large Explosive Event, 2001.
ابر قارچی نتیجه شکل گیری ناگهانی یک حجم بزرگ از گاز با چگالی کمتر در هر ارتفاعی است که باعث ناپایداری رایلی تیلور می شود. این توده گاز شناور به سرعت بزرگ می شود و در نتیجه گرداب آشفته مواج به سمت داخل در اطراف لبه های آن را تشکیل می دهند که باعث ایجاد حلقه گردابی موقت می شود که که یک ستون مرکزی احتمالاً با دود و آوار و/یا بخار آب چگال به شکل «پایه قارچ» را می سازد. حجم گاز به همراه قطرات هوای مرطوب در نهایت به ارتفاعی می رسد که دیگر چگالی کمتری نسبت به هوای اطراف ندارد؛ در این نقطه، شروع به پراکندگی هر گونه باقی مانده کشیده شده به سمت بالا می کند. ارتفاع ثبات به شدت بستگی به پروفایل های دما و نقطه شبنم و چینش باد در هوا و در ارتفاع بالاتر از نقطه شروع دارد.