خدای پرستی. [ خ ُ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) خداپرستی. عمل خدای پرست. پرستش اله. پرستش خدای : دینداری و عبادتگاه ساخت ( هوشنگ ) و مردم را خدای پرستی آموخت. ( فارسنامه ابن بلخی ).
