ابراسید

بر اساس تعریف کلاسیک، ابر اسید یا سوپر اسید، اسیدی با قدرت اسیدی بیشتر از سولفوریک اسید صد درصد خالص می باشد که دارای تابع اسیدی هامت (H0) برابر با ۱۲- است. بر اساس تعریف جدید سوپر اسید محیطی است که در آن پتانسیل شیمیایی پروتون بیشتر از سولفوریک اسید خالص است.سوپر اسیدهایی که به صورت تجاری در دسترس هستند شامل تری فلوئورومتان سولفونیک اسید (CF3SO3H) معروف به تریفلیک اسید و فلوئوروسولفوریک اسید (HSO3F) می باشد که هر کدام از آن ها تقریباً هزار بار قوی تر (یعنی دارای H0 منفی تر) از سولفوریک اسید هستند. سوپر اسیدهای قوی از ترکیب یک اسید لوئیس قوی و یک اسید برونشتد قوی تولید می شوند. قویترین سوپر اسید شناخته شده فلوئوروآنیمونیک اسید می باشد.
ابربازها
عبارت سوپر اسید در اصل توسط جیمز برایانت کونانت در سال ۱۹۲۷ برای توصیف اسیدهایی که قوی تر از اسیدهای معدنی مرسوم هستند، ابداع شد. جرج اولاه اسید جادویی را با ترکیب آنتیموان پنتافلوئوراید (SbF5) و فلوئورو سولفونیک اسید (FSO3H) تهیه کرد که این نام بخاطر توانایی حمله به هیدروکربن ها بر آن نهاده شده است. این نام بعد از قرار دادن یک شمع در این اسید و حل شدن آن در اسید ابداع شد که نشان می داد این اسید قادر است هیدروکربن ها را پروتونه کند که در شرایط اسیدی معمول به هیچ وجه پروتونه نمی شوند.
در ۱۴۰ درجه سانتی گراد FSO3H–SbF5 متان را پروتونه کرده و کربوکاتیون ترشیاری بوتیل را تولید می کند. واکنشی که با پروتونه شده متان آغار می شود:
CH4 + H+ → CH5+