اسان فکن

( آسان فکن ) که زود تن در دهد

( آسان فکن ) آسان فکن. [ ف َ / ف ِ ک َ ] ( نف مرکب / ن مف مرکب ) که زود تن دردهد. که منعی پیش نیارد. زودهِل. سست هِل : زنی آسان فکن ؛ غیراَبیّه. غیرمنعه :
ز دانا شنیدم که پیمان شکن
زن جاف جاف است آسان فکن .رجوع به سست هِل و آسال و آسان شود.