اینانا

اینانا () ایزدبانوی سومری عشق ، باروری و جنگاوری بود. اکدی ها او را ایشتار می نامیدند. این الهه همچنین با عشتروت فنیقی ها و افرودیته یونانی ها نیز هویت یابی می شود. او نمادی از ستاره درخشان صبحگاهی و شامگاهی ناهید نیز بوده است. به واسطهٔ فعالیت ها انهدوآنا شاعر و کاهن اعظم شهر اور و دختر سارگن بزرگ اینانا از صورت یک الههٔ گیاهیِ محلیِ سومری به مقام ایشتار و ملکهٔ آسمان و نامدارترین الههٔ بین النهرین ترفیع رتبه یافت.
بهار، مهرداد، از اسطوره تا تاریخ، تهران، ۱۳۷۶ خ.
سروده های انهدوآنا برای اینانا از باستانی ترین قطعات ادبی بشریت است. انهدوآنا از کاهنان بزرگ سومری بوده که سروده هایی برای اینانا، بانوی دل بزرگ سروده است.
مهرداد بهار، افسانه شناس در کتاب «از اسطوره تا تاریخ» دربارهٔ «اینانا» می نویسد:
«ایشتر یا اینانا خدای برکت بخشنده است. در کوه های لرستان روی کنده کاری های تیره های پیش از آریایی، نگاره های ایشتر چونان دارگونه (الهه) مادر و دارگونه جنگ موجود است. ارتش آشور وقتی به جنگ می رفت، «ایشتر» در برابر سپاهیان نمودار می شد و آن ها را به جنگ بر می انگیخت.»همچنین در کتاب «اساطیر جهان _ داستان ها و حماسه ها» دربارهٔ اینانا آمده است:«اینانا: نخست دختر آنو و سپس سین؛ الهه بزرگ یا دارگونه مادر و دارگونه مهر و جنگ است»