دسته کردن

باقة , حزمة , فرقة

( مصدر ) جمع کردن فراهم کردن .
بهم بستن و با هم پیوستن چنانکه برگهای توتون یا ورقهای متفرق کاغذ را .

دسته کردن. [ دَ ت َ / ت ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) جمع کردن و فراهم آوردن. ( آنندراج ). بهم بستن و با هم پیوستن چنانکه برگهای توتون یا ورقهای متفرق کاغذ را. فراهم کردن و بهم پیوستن چنانکه لاغهای سبزی یا ساقه های گندم و جو یاگل و گیاه و مانند آن را. گرد کردن مقداری از چیزی و برهم نهادن هر نوعی را جداگانه. با نظمی خاص یک عده از چیزها را فراهم آوردن و ردیف کردن :
هرکجا یابی زین تازه بنفشه خودروی
همه را دسته کن و بسته کن و پیش من آر.واعظ چه کنی دسته حدیث گل و سنبل
برخیز که شوریده دماغ است دل ما.اثرها دسته کن از امتحان در دسته بینش
که هر کز تن برآمد شد فلک پامال رفتارش.- دسته کرده ؛ بهم و گرد ساخته : موی دسته کرده و پیچیده. غسنة، غسناة؛ دسته موی. ( منتهی الارب ).
|| دسته انداختن. پیوستن دسته به چیزی. دسته افکندن. تعبیه کردن جای دست و دستگیره ودستاویز و عروه بر چیزی چنانکه در چاقو و کارد واره و جز آن : اجزاء؛ دسته کردن کارد و مانند آن را. ( منتهی الارب ). کارد را دسته کردن. ( دهار ). || در اصطلاح بنایان ، سرند و آماده کردن خاک بسیار برای بنائی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || چمباتمه نشستن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). و رجوع به دسته چاقوشود.