فرمان گذار

( صفت ) فرمانده .
فرمان گذارنده، فرمان دهنده، حاکم

( ~. گُ ) (ص فا. ) فرمانده .

فرمان گذار. [ ف َ گ ُ ] ( نف مرکب ) فرمانده. ( آنندراج ). حاکم ورئیس. ( ناظم الاطباء ). مقابل فرمان گزار :
ز گردان سری با سپه شش هزار
بدان جایگه کرد فرمان گذار.ز ترکان شهی بود فرمان گذار
سپه داشت از جنگیان سی هزار.فرمان گذار دلبر و طاعت نمای ، من
طاعت نمای داده به فرمان گذار دل.چنان بود فرمان فرمان گذار
که برتخت بنشیند آن تاج دار.رجوع به فرمان گزار شود.

آن که فرمان او اجرا می شود، فرمان دهنده، حاکم.