(فَ رِ تِ ) (ص مف . ) فریفته و فریب خورده .
فرفته
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
فرفته. [ف ِ / ف َ رِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف ) مخفف فریفته. ( غیاث ).
- فرفته شدن ؛ گول خوردن. فریب خوردن :
ولیکن بدین صورت دلپذیر
فرفته مشو سیرت خوب گیر.
فرفته نگردم به گفتار تو
بپرهیزم از خام کردار تو.
- فرفته شدن ؛ گول خوردن. فریب خوردن :
ولیکن بدین صورت دلپذیر
فرفته مشو سیرت خوب گیر.
سعدی.
- فرفته گشتن ؛ فریب خوردن. فریفته شدن : فرفته نگردم به گفتار تو
بپرهیزم از خام کردار تو.
فردوسی.
کلمات دیگر: