( ~ . گِ رِ ) (اِمر. ) گره یا دانه ای که بر سر تسبیح ببندند.
سرگره
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
سرگره. [ س َ گ ِ رِه ْ ] ( اِ مرکب ) عقده و گرهی را گویند که بر سر تسبیح تعبیه کنند. ( برهان ) ( آنندراج ) :
ای سرگره از تو عقد جان را
بل واسطه عقد آن جهان را.
ای سرگره از تو عقد جان را
بل واسطه عقد آن جهان را.
خاقانی.
فرهنگ عمید
گره یا دانه ای که بر سر تسبیح ببندند.
واژه نامه بختیاریکا
( سر گُرُه ) سر گروه؛ سر دسته؛ رئیس گله
کلمات دیگر: