( صفت ) زشت پلید .
فزه
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(فَ زِ ) (ص . ) زشت ، پلید.
لغت نامه دهخدا
فزه. [ ف ِ زِه ْ ] ( ص ) پلید و زشت. ( برهان ). || چیز بدبوی. ( انجمن آرا ). || ( اِ ) به معنی غائب شدن هم آمده است. ( برهان ).
پیشنهاد کاربران
پلید و زشت
به فتح ف به معنی فزونی، افزون دادن ( نسخه خطی لغات و اصطلاحات شاهنامه تالیف مظهر استرآبادی 1241ق )
کلمات دیگر: