جمع شمس
( اسم ) جمع شمس خورشیدها آفتابها .
توسنی کردن اسب یا پدید کردن دشمنی برای کسی .
( اسم ) جمع شمس خورشیدها آفتابها .
توسنی کردن اسب یا پدید کردن دشمنی برای کسی .
شموس
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(شُ) [ ع . ] (ص .) سرکش ، چموش .
(شُ) [ ع . ] (اِ.) جِ شمس ؛ خورشیدها.
(شُ ) [ ع . ] (ص . ) سرکش ، چموش .
(شُ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ شمس ، خورشیدها.
(شُ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ شمس ، خورشیدها.
لغت نامه دهخدا
شموس . [ ش ُ ] (ع مص ) مصدر بمعنی شماس . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). توسنی کردن اسب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). پشت نادادن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). || پدید کردن دشمنی را برای کسی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به شماس شود.
شموس. [ ش َ ] ( ع اِ ) می. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). شراب. ( ناظم الاطباء ). شراب مسکر و تند. ( یادداشت مؤلف ). به عربی خمر است. ( تحفه حکیم مؤمن ). || ( ص ) یوم شموس ؛ روز آفتابی. ( از اقرب الموارد ).
شموس. [ش َ ] ( معرب ، ص ) فرس شموس ؛ اسب توسن و چموش. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). اسب توسن. ( آنندراج ). اسب که پشت ندهد. ( مهذب الاسماء ). شارد. توسن. جموح. سرکش. حرون. شموص. معرب چموش و به همان معنی. ستور نافرمان که رکاب ندهد. ( یادداشت مؤلف ) : شاپوربفرمود تا اسبی بیاوردند توسن و شموس و موی آن زن به دنب آن اسب دربستند. ( ترجمه تاریخ طبری بلعمی ).
ساحت سینه های مشتاقان
ز آرزوی تو شدبدور شموس.
فنا درآرد در زیر ران خیال حرون.
- اسب یا مادیان شموس ؛ اسب چموش. اسب سرکش و بدرام :
گهی بخت گردد چو اسب شموس
به نعم اندرون زفتی آردت بوس.
شیرمردی جوان و هفت عروس.
- || کنایه از آسمان و دهر است :
منه دل بر این سبز خنگ شموس
که هست اژدهایی به رخ چون عروس.
کجا بردش این سبز خنگ شموس.
|| خوی درشت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). سرکش. لجوج. عنود. تندخو. ( از اقرب الموارد ). بدخوی. بدخلق. بدعنق. طاغی. ( یادداشت مؤلف ). سرکش. ( غیاث ) ( آنندراج ). بدخو. ( مقدمه لغت میرسیدشریف جرجانی ص 3 ) :
عروسک زنانی چو دیوان شموس
خجل گشته زآن قلعه چون عروس.
ز فرمانبران ملک قیلقوس
نشد کس در آن شغل با وی شموس.
شموس. [ ش ُ ] ( ع مص ) مصدر بمعنی شماس. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). توسنی کردن اسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). پشت نادادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ). || پدید کردن دشمنی را برای کسی. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به شماس شود.
شموس. [ش َ ] ( معرب ، ص ) فرس شموس ؛ اسب توسن و چموش. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). اسب توسن. ( آنندراج ). اسب که پشت ندهد. ( مهذب الاسماء ). شارد. توسن. جموح. سرکش. حرون. شموص. معرب چموش و به همان معنی. ستور نافرمان که رکاب ندهد. ( یادداشت مؤلف ) : شاپوربفرمود تا اسبی بیاوردند توسن و شموس و موی آن زن به دنب آن اسب دربستند. ( ترجمه تاریخ طبری بلعمی ).
ساحت سینه های مشتاقان
ز آرزوی تو شدبدور شموس.
سنایی.
عدم بگیرد ناگه عنان دهر شموس فنا درآرد در زیر ران خیال حرون.
جمال الدین عبدالرزاق.
ریذویه بفرمود تا استری شموس بیاوردند. ( ترجمه تاریخ قم ص 72 ).- اسب یا مادیان شموس ؛ اسب چموش. اسب سرکش و بدرام :
گهی بخت گردد چو اسب شموس
به نعم اندرون زفتی آردت بوس.
فردوسی.
مادیانان گشن و فحل شموس شیرمردی جوان و هفت عروس.
نظامی.
- سبز خنگ شموس ؛ اسب سبزرنگ بدرام.- || کنایه از آسمان و دهر است :
منه دل بر این سبز خنگ شموس
که هست اژدهایی به رخ چون عروس.
نظامی.
که چون خسرو از چین درآمد بروس کجا بردش این سبز خنگ شموس.
نظامی.
رجوع به چموش شود.|| خوی درشت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). سرکش. لجوج. عنود. تندخو. ( از اقرب الموارد ). بدخوی. بدخلق. بدعنق. طاغی. ( یادداشت مؤلف ). سرکش. ( غیاث ) ( آنندراج ). بدخو. ( مقدمه لغت میرسیدشریف جرجانی ص 3 ) :
عروسک زنانی چو دیوان شموس
خجل گشته زآن قلعه چون عروس.
نظامی.
- شموس شدن ؛ سرکش شدن. طاغی گشتن. نافرمان شدن : ز فرمانبران ملک قیلقوس
نشد کس در آن شغل با وی شموس.
نظامی.
شموس. [ ش ُ ] ( ع مص ) مصدر بمعنی شماس. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). توسنی کردن اسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). پشت نادادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ). || پدید کردن دشمنی را برای کسی. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به شماس شود.
شموس . [ ش َ ] (ع اِ) می . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). شراب . (ناظم الاطباء). شراب مسکر و تند. (یادداشت مؤلف ). به عربی خمر است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). || (ص ) یوم شموس ؛ روز آفتابی . (از اقرب الموارد).
شموس . [ ش ُ ] (ع اِ) ج ِ شَمس . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ شمس که بمعنی آفتاب است . (غیاث ) (آنندراج ): السلام علیک یا شمس الشموس و انیس النفوس . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شمس شود. || ج ِ شَموس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به شَموس شود.
شموس . [ش َ ] (معرب ، ص ) فرس شموس ؛ اسب توسن و چموش . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اسب توسن . (آنندراج ). اسب که پشت ندهد. (مهذب الاسماء). شارد. توسن . جموح . سرکش . حرون . شموص . معرب چموش و به همان معنی . ستور نافرمان که رکاب ندهد. (یادداشت مؤلف ) : شاپوربفرمود تا اسبی بیاوردند توسن و شموس و موی آن زن به دنب آن اسب دربستند. (ترجمه ٔ تاریخ طبری بلعمی ).
ساحت سینه های مشتاقان
ز آرزوی تو شدبدور شموس .
عدم بگیرد ناگه عنان دهر شموس
فنا درآرد در زیر ران خیال حرون .
ریذویه بفرمود تا استری شموس بیاوردند. (ترجمه ٔ تاریخ قم ص 72).
- اسب یا مادیان شموس ؛ اسب چموش . اسب سرکش و بدرام :
گهی بخت گردد چو اسب شموس
به نعم اندرون زفتی آردت بوس .
مادیانان گشن و فحل شموس
شیرمردی جوان و هفت عروس .
- سبز خنگ شموس ؛ اسب سبزرنگ بدرام .
- || کنایه از آسمان و دهر است :
منه دل بر این سبز خنگ شموس
که هست اژدهایی به رخ چون عروس .
که چون خسرو از چین درآمد بروس
کجا بردش این سبز خنگ شموس .
رجوع به چموش شود.
|| خوی درشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). سرکش . لجوج . عنود. تندخو. (از اقرب الموارد). بدخوی . بدخلق . بدعنق . طاغی . (یادداشت مؤلف ). سرکش . (غیاث ) (آنندراج ). بدخو. (مقدمه ٔ لغت میرسیدشریف جرجانی ص 3) :
عروسک زنانی چو دیوان شموس
خجل گشته زآن قلعه ٔ چون عروس .
- شموس شدن ؛ سرکش شدن . طاغی گشتن . نافرمان شدن :
ز فرمانبران ملک قیلقوس
نشد کس در آن شغل با وی شموس .
ساحت سینه های مشتاقان
ز آرزوی تو شدبدور شموس .
سنایی .
عدم بگیرد ناگه عنان دهر شموس
فنا درآرد در زیر ران خیال حرون .
جمال الدین عبدالرزاق .
ریذویه بفرمود تا استری شموس بیاوردند. (ترجمه ٔ تاریخ قم ص 72).
- اسب یا مادیان شموس ؛ اسب چموش . اسب سرکش و بدرام :
گهی بخت گردد چو اسب شموس
به نعم اندرون زفتی آردت بوس .
فردوسی .
مادیانان گشن و فحل شموس
شیرمردی جوان و هفت عروس .
نظامی .
- سبز خنگ شموس ؛ اسب سبزرنگ بدرام .
- || کنایه از آسمان و دهر است :
منه دل بر این سبز خنگ شموس
که هست اژدهایی به رخ چون عروس .
نظامی .
که چون خسرو از چین درآمد بروس
کجا بردش این سبز خنگ شموس .
نظامی .
رجوع به چموش شود.
|| خوی درشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). سرکش . لجوج . عنود. تندخو. (از اقرب الموارد). بدخوی . بدخلق . بدعنق . طاغی . (یادداشت مؤلف ). سرکش . (غیاث ) (آنندراج ). بدخو. (مقدمه ٔ لغت میرسیدشریف جرجانی ص 3) :
عروسک زنانی چو دیوان شموس
خجل گشته زآن قلعه ٔ چون عروس .
نظامی .
- شموس شدن ؛ سرکش شدن . طاغی گشتن . نافرمان شدن :
ز فرمانبران ملک قیلقوس
نشد کس در آن شغل با وی شموس .
نظامی .
فرهنگ عمید
= شمس
چموش، سرکش.
چموش، سرکش.
چموش؛ سرکش.
شمس#NAME?
دانشنامه عمومی
شموس، روستایی از توابع بخش هویزه شهرستان دشت آزادگان در استان خوزستان ایران است.
این روستا در دهستان نیسان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن زیر سه خانوار بوده است.
این روستا در دهستان نیسان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن زیر سه خانوار بوده است.
wiki: شموس
کلمات دیگر: