فریبیدن

( فریفت فریبد خواهد فریفت بفریب فریبنده فریبا فریفته فریبش ) ۱ - ( مصدر ) فریب دادن گول زدن گمراه کردن ۲ - مغبون کردن ۳ - ( مصدر ) فریب خوردن گول خوردن : بمدارای هیچکس مفریب از مراعات هر کسی بشکیب . ( هفت پیکر )

(فِ یا فَ دَ ) (مص م . ) فریفتن .

فریبیدن. [ ف ِ / ف َ دَ ] ( مص ) فریفتن. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). فریب دادن. گول زدن :
بدین تخت شاهی مخور زینهار
همی خیره بفریبدت روزگار.چو با او نشاید نبرد آزمود
به چیز فراوانش بفریب زود.چو طاووس خوبی ، اگر دین بیابی
وگر تنت بفریبدت همچو ماری.آن را که چنین زنیش بفریبد
شاید که خرد بمرد نشمارد.به دین و کفر مفریبم کزین پس
مرا هم کفر و هم ایمان تو باشی.

= فریفتن