(فَ ) (ص . ) فریبنده .
فریبان
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
فریبان. [ ف ِ / ف َ ] ( نف ، ق ) در حال فریبیدن و فریفتن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
گرد گردان و فریبانت همی برد چو گوی
تا چو چوگانت بکرد این فلک چوگان باز.
گرد گردان و فریبانت همی برد چو گوی
تا چو چوگانت بکرد این فلک چوگان باز.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: