( صفت ) منسوب به شهوت . یا قوه شهوی ( شهویه ) . ۱ - آنست که قوه باعثه را به جانب امر مطبوع و لذیذی بر انگیزد . ۲ - میل به جماع .
مونث شهوان زن خواهان و آرزومند جماع
مونث شهوان زن خواهان و آرزومند جماع
شهوی . [ ش َ وا ] (ع ص ) مؤنث شَهْوان . (منتهی الارب ). زن خواهان و آرزومند جماع . ج ، شَهاوی ̍. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به شهوان شود.
شهوی . [ ش َ وی ی / وی ] (از ع ، ص نسبی ) منسوب به شهوت . (غیاث ) (آنندراج ). در یادداشتهائی از مؤلف ضبط کلمه شَهَوی ّ به معنی منسوب به شهوت و شهوة آمده است و این ظاهراً از تداول فارسی زبانان است . || بسیارشهوت . شدیدالشهوة. شهوانی . بسیار خواهان آرامش . (یادداشت مؤلف ).