( اسم ) بر آمدگی جلو و عقب زین ( اسب ) قربوس زین .
زین کوهه
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(نْ. هِ ) (اِمر. ) برآمدگی جلو و عقب زین .
لغت نامه دهخدا
زین کوهه. [ هََ / هَِ ] ( اِ مرکب ) زین کوده است که قرپوس و بلندی پیش زین باشد. ( برهان ). بلندی پیش زین را گویند. ( جهانگیری ). زین کوده و قاش زین. ( ناظم الاطباء ). بلندی پیش زین که قرپوس زین خوانند. ( فرهنگ رشیدی ). قرپوس زین است یعنی بلندی پیش زین... و آن را کوهه زین نیز گفته اند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) :
به ناوردگه رفت و آنگه چو باد
رسید و به زین کوهه سر برنهاد.
ز زین کوهه آویخت گرز نبرد.
ز زین کوهه بربودش اندر شتاب.
مانده زین کوهه رامیان دو راه.
به ناوردگه رفت و آنگه چو باد
رسید و به زین کوهه سر برنهاد.
اسدی.
درآمد به هنجار ره ره نوردز زین کوهه آویخت گرز نبرد.
اسدی.
به کم زانکه مرغی زند سر در آب ز زین کوهه بربودش اندر شتاب.
اسدی.
سیرم پشتش از ادیم سیاه مانده زین کوهه رامیان دو راه.
نظامی ( هفت پیکر چ وحید ص 73 ).
فرهنگ عمید
برآمدگی جلو و عقب زین اسب، کوهۀ زین، قربوس زین.
کلمات دیگر: