کلمه جو
صفحه اصلی

بسکره

لغت نامه دهخدا

بسکره. [ ب ِ / ب َ ک َ رَ ] ( اِخ ) شهریست به مغرب معروف به بسکرةالنجیل. ( منتهی الارب ). شهریست در مغرب از نواحی زاب. و رجوع به ص 182 ج 1 معجم البلدان و قاموس الاعلام ترکی ج 2 شود.

دانشنامه آزاد فارسی

بِسْکْرَه (Biskra)
بِسْکْرَه
واحۀ شهری در ولایت بطنه، در الجزایر، واقع در حاشیۀ صحرای افریقا. در ۲۰۰ کیلومتری جنوب غربی قسنطینهواقع شده است و ۱۸۱,۶۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۸). در محل قلعۀ رومی وسکرا بنا شد و پس از فتح افریقای شمالی، اعراب به سرعت آن را گسترش دادند. در ۱۵۵۲ عثمانی ها، آن را اشغال کردند و در ۱۸۴۴ به شهر نظامی فرانسوی تبدیل شد.


کلمات دیگر: