کلمه جو
صفحه اصلی

یحیی بن عبدالله

دانشنامه عمومی

یحیی بن عبد الله المحض بن الحسن المثنی بن الحسن السبط بن علی بن أبی طالب الهاشمی القرشی با کنیهٔ أبا الحسن و مشهور به ابومحمد و یحیی بن عبدالله الکامل از سادات حسنی بود.
الــلــهمحمد • علی • فاطمه • حسن • حسینسجاد • باقر • صادقکاظم • رضا • جواد • هادیعسکری • مهدی
یحیی که فرزند عبدالله بن حسن مثنی، و برادر محمد نفس زکیه بود، از قیام صاحب فخ گریخت و به دیلم پناه برد و با کمک پادشاه جستانی آنجا علیه خلیفهٔ عباسی قیام کرد. مردم گرد او جمع شدند و او به قدرتی بدل گردید. هارون الرشید هراسان فضل بن یحیی را با ۵۰،۰۰۰ مرد جنگی و وعدهٔ حاکمیت بر جرجان، طبرستان و ری به جنگ با وی روانه کرد. فضل در طالقان نامه ای به یحیی نوشت و او را دعوت به تبعیت از هارون کرد. یحیی پذیرفت در صورت نوشته شدن پیمان صلح به خط هارون آشتی کند. هارون به خط خود امان نامه ای با گواهی فقها و قضات بغداد نوشت و یحیی به بغداد و سپس به حجاز رفت. اما چندی بعد هارون ، یحیی را زندانی کرد و او در حبس درگذشت.
او نزد جعفر صادق و مالک بن انس تحصیل کرد.


کلمات دیگر: