کاترین دو مدیسی. [ ت ِ دُ م ِ ] ( اِخ ) دختر لوران دو مدیسی ، متولد در فلورانس ، زن هانری دوم و مادر فرانسوای دوم ( 1519 - 1589 م. ). آلبرماله در تاریخ خود از او چنین نویسد:
کاترین دومدیسی و اغماض مذهبی : فرانسوای دویم پس از یکسال پادشاهی وفات یافت ( دسامبر 1560 ) و کاترین دومدیسی مادرش ، بعنوان نایب السلطنه شارل نهم دویمین فرزند هانری دویم که ده سال بیشتر نداشت به حل و عقد امور پرداخت و سیاست جدیدی پیش گرفت. وی برادرزاده پاپ لئون دهم از اعضای خاندان بزرگ مدیسی بود و چهل و یکسال از عمرش میگذشت. شوهرش هانری دویم همواره او را از کارها دور نگاه میداشت ولیکن وی فرمان روائی میخواست. کاترین پابند چیزی نبود و در فتنه انگیزی زبردستی ایطالیائی می نمود. در امور سیاست و دولت بینا بود و چنان می پنداشت که شور و شر کاتولیک ها و کالونیها هر دو ممکن است قدرت شاه را یکباره در خطر افکند، خود در باب مذهب قیدی نداشت. گفته اند که کاترین میکوشید تا «قدرت پادشاهی رااز اقتدارات فرقه های مذهبی مهمتر و برتر کند و آن را وسیله صلح قرار دهد» و به همین نظر سعی میکرد که برای خیر و صلاح شاه و مملکت میان کاتولیکها و پروتستانها مودت و صفا بماند و اغماض مذهبی پایدار شود.
میشل دولوپی تال : میشل دولوپی تال ، صدر اعظم مملکت ، در اجرای این سیاست با کاترین همراهی میکرد چرا که پیرمردی عاقل و نرمخو بود و به سختگیری عقیده نداشت. میگفت : «کارد را در مقابل فهم و ادراک ارزشی نیست » و میخواست در جنگ با کسانی که بمذهب جدید گرویده بودند «سلاح محبت و احسان » به کار برده شود. مینویسد: «این اسامی زشت فرقه ، حزب ، دسته ، معتقد کالون ، پیرولوتر، هواخواه پاپ را از میان برداریم و در کلمه عیسوی تغییر و تبدیلی ندهیم.»
مجلس پواسی فرمان ژانویه : چنانکه شارل کن در سرزمین آلمان کوشش کرد که در دیت «اوگس بورگ » بنیان مسالمت و آشتی مستحکم شود کاترین دومدیسی و میشل دولوپی تال هم مانند او اول جد و جهد کردند که بین کاتولیکهاو پروتستانها صلح افتد و به این عزم مجمعی از روحانیان کاتولیک و پروتستان تشکیل دادند که بنام مجلس پواسی معروف است. در این انجمن موافقتی روی ننمود ( سپتامبر 1561 ) پس کاترین فرمان ژانویه را صادر کرد ( 17ژانویه 1562 ) و به موجب آن به پروتستانها اجازه داد که در اطراف شهرها و در دهکده ها به آزادی مراسم مذهبی خود را به انجام برسانند.
کاترین دومدیسی و اغماض مذهبی : فرانسوای دویم پس از یکسال پادشاهی وفات یافت ( دسامبر 1560 ) و کاترین دومدیسی مادرش ، بعنوان نایب السلطنه شارل نهم دویمین فرزند هانری دویم که ده سال بیشتر نداشت به حل و عقد امور پرداخت و سیاست جدیدی پیش گرفت. وی برادرزاده پاپ لئون دهم از اعضای خاندان بزرگ مدیسی بود و چهل و یکسال از عمرش میگذشت. شوهرش هانری دویم همواره او را از کارها دور نگاه میداشت ولیکن وی فرمان روائی میخواست. کاترین پابند چیزی نبود و در فتنه انگیزی زبردستی ایطالیائی می نمود. در امور سیاست و دولت بینا بود و چنان می پنداشت که شور و شر کاتولیک ها و کالونیها هر دو ممکن است قدرت شاه را یکباره در خطر افکند، خود در باب مذهب قیدی نداشت. گفته اند که کاترین میکوشید تا «قدرت پادشاهی رااز اقتدارات فرقه های مذهبی مهمتر و برتر کند و آن را وسیله صلح قرار دهد» و به همین نظر سعی میکرد که برای خیر و صلاح شاه و مملکت میان کاتولیکها و پروتستانها مودت و صفا بماند و اغماض مذهبی پایدار شود.
میشل دولوپی تال : میشل دولوپی تال ، صدر اعظم مملکت ، در اجرای این سیاست با کاترین همراهی میکرد چرا که پیرمردی عاقل و نرمخو بود و به سختگیری عقیده نداشت. میگفت : «کارد را در مقابل فهم و ادراک ارزشی نیست » و میخواست در جنگ با کسانی که بمذهب جدید گرویده بودند «سلاح محبت و احسان » به کار برده شود. مینویسد: «این اسامی زشت فرقه ، حزب ، دسته ، معتقد کالون ، پیرولوتر، هواخواه پاپ را از میان برداریم و در کلمه عیسوی تغییر و تبدیلی ندهیم.»
مجلس پواسی فرمان ژانویه : چنانکه شارل کن در سرزمین آلمان کوشش کرد که در دیت «اوگس بورگ » بنیان مسالمت و آشتی مستحکم شود کاترین دومدیسی و میشل دولوپی تال هم مانند او اول جد و جهد کردند که بین کاتولیکهاو پروتستانها صلح افتد و به این عزم مجمعی از روحانیان کاتولیک و پروتستان تشکیل دادند که بنام مجلس پواسی معروف است. در این انجمن موافقتی روی ننمود ( سپتامبر 1561 ) پس کاترین فرمان ژانویه را صادر کرد ( 17ژانویه 1562 ) و به موجب آن به پروتستانها اجازه داد که در اطراف شهرها و در دهکده ها به آزادی مراسم مذهبی خود را به انجام برسانند.