کلمه جو
صفحه اصلی

کارت صدا

دانشنامه عمومی

کارت صدا یک مدار واسط است که وظیفه آن تبدیل سیگنال دیجیتالی که واحد پردازش مرکزی (CPU) به آن می فرستد به سیگنال آنالوگ است.
یک مبدل دیجتیال به آنالوگ (DAC)
یک مبدل آنالوگ به دیجیتال(ADC) برای صوت ورودی به کامپیوتر
حافظه ROM یا Flash برای ذخیره سازی داده
یک اینترفیس دستگاه های موزیکال دیجیتالی (MIDI) برای اتصال دستگاه های موزیک خارجی
رابط های لازم برای اتصال به میکروفن یا بلندگو
یک پورت خاص " بازی" برای اتصال اهرمک (Joystick)
کارت صدا یکی از عناصر سخت افزاری رایانه است که باعث پخش و ضبط صدا می گردد. قبل از گسترش کارت های صدا، صدا در رایانه توسط بلند گوهای داخلی ایجاد می شد. این بلند گوها توان خود را از برد اصلی می گرفتند.استفاده از کارت صدا از اواخر سال ۱۹۸۰ شروع شد. کارت صوتی همانند کارت گرافیکی بر روی برد اصلی نصب می شود و در پشت آن چند فیش برای میکروفن و بلند گو قرار دارد. وظیفه کارت صدا آماده سازی سیگنالها جهت پخش و دریافت سیگنالهای ورودی از میکروفن و آماده کردن آن ها برای ذخیره در رایانه است. کارت صدا، کارت صوتی نیز نامیده می شود و در بسیاری موارد می تواند اصواتی با کیفیت بسیار عالی تولید کند.صوت، یک سیگنال آنالوگ است که به صورت موج پیوسته انتشار می یابد. رایانه همواره در حال پردازش سیگنالهای آنالوگ است، زیرا این سیگنالها دائماً در حال تغییرند. در واقع لازم است که سیگنالهای آنالوگ به بیتهای رقمی (دیجیتال) تبدیل شوند.سیگنالهای دیجیتالی تولید شده مجدداً باید به سیگنالهای آنالوگ تبدیل شوند تا بتوانند به وسیله بلند گو پخش شوند.
صداهای دیجیتال به فضای زیادی بر روی دیسک نیاز دارد. بنابراین به جای ذخیره صدا آن را ایجاد می کند. این عملیات شبیه سازی صوتی نام دارد و به روش های زیر صورت می گیرد:
1- FM(مدولاسیون بسامد): این روش به صورت کاملاً مصنوعی صدا را ایجاد می کند و برای ساخت آن از دو موج سینوسی استفاده می کند.

دانشنامه آزاد فارسی

کارت صدا (Sound Card)
یک نوع بُرد اضافی (کمکی) یا یکی از عناصر سخت افزاری استفاده شده در رایانه که باعث پخش و ضبط صدا و صوت می شود.


کلمات دیگر: