کارنوت. ( اِخ ) قوم قدیم «گل » در عصر ژول سزار که در سرزمین «شارتر» اقامت داشتند.
کارنوت
لغت نامه دهخدا
دانشنامه آزاد فارسی
کارْنوت (Carnute)
گروهی از قوم سِلتی، متعلق به گُل مرکزی، ساکن درحد فاصل رودهای سن و لوآر. شهرهای اصلی آنها عبارت بودند از سنابوم (اورلئان) و اوتریکوم (شارتر). کارنوت ها زیر سلطۀ یولیوس سزار قرار گرفتند و به پاداش خدمات نظامی خود توانستند نهادهای خویش را در زمان فرمانروایی اوگوستوس حفظ کنند و به بخشی از امپراتوری رُم بدل شوند.
گروهی از قوم سِلتی، متعلق به گُل مرکزی، ساکن درحد فاصل رودهای سن و لوآر. شهرهای اصلی آنها عبارت بودند از سنابوم (اورلئان) و اوتریکوم (شارتر). کارنوت ها زیر سلطۀ یولیوس سزار قرار گرفتند و به پاداش خدمات نظامی خود توانستند نهادهای خویش را در زمان فرمانروایی اوگوستوس حفظ کنند و به بخشی از امپراتوری رُم بدل شوند.
wikijoo: کارنوت
کلمات دیگر: