قرابادین

قرابادین (عربی شدهٔ واژه یونانی graphidion)، یا داروسازی یکی از مباحث اصلی در پزشکی سنتی است. لزوم داروسازی زمانی بیشتر احساس می شود، که داروی تکی نتواند بیماری را معالجه نماید، یا شخصی چند بیماری داشته باشد. در این صورت ممکن است یک داروی ساده نتواند بیمار را معالجه نماید. البته اگر یک داروی تکی پیدا شود که به تمامی موارد مورد نیاز بیمار پاسخ دهد و بیمار و بیمارها را کفایت نماید، بهتر است با همان داروی تکی معالجه گردد و از بکار بردن داروهای مرکب پرهیز شود.
معجون
ایارج
‍‍
هو علم مرکبات العقاقیر و بیان کیفیة ترکیبها.
داروهای مرکب با نام های:

قَرابادین
(یا: قراباذین) از اصل سریانی مأخوذ از گرافیدیون به معنای رسالۀ کوچک. در میان مسلمانان بخشی از علم طب که دربارۀ اجزای داروها و ترکیبات هرکدام بحث می کند و نیز عنوان کتاب ها و رسالاتی که در زمینۀ شناخت داروها و ترکیبات هرکدام نوشته شده است. در آغاز دورۀ اسلامی تعلیم قرابادین بخشی از علم طب به شمار می رفت، ولی اندک اندک با افزایش انواع داروها، قرابادین از طب جدا شد و افرادی فقط در زمینه قرابادین متخصص شدند. اولین قرابادین دورۀ اسلامی، قرابادین شاپور بن سهل بود. قرابادین های دیگر عبارت اند از قرابادین ابن تلمیذ، رازی و قلانسی، ماسویه ماردینی، و بخش اقراباذین در ادویه مرکبۀ کتاب قانون ابن سینا.