تج

wiki: آسیا و آفریقا است.نبو
این درخت در ایران در استان هرمزگان (غرب بندرعباس، بندر خمیر، ۱۴ کیلومتری شمال شرق بندر عباس، میناب، بین میناب و رودان، گردنه گهره بین بندرعباس و حاجی آباد، جزیره قشم، جزیره لارک، جزیره هرمز، جزیره هنگام، شیب جنوبی کوه گنو، اطراف بندر سیریک) می روید.
درختچه ای به ارتفاع ۱ تا ۲ متر است که شاخه های محکم با بندهای کوتاه دارد. شاخه های جوان آن کم رنگ اند و کرک های موئی نرم دارند. خارهایی به طول ۸ تا ۱۵ میلی متر دارد که به صورت راست و محکم و کم وبیش با زاویه راست گسترده شده اند.
این درخت با نام محلی گبر، یکی از گیاهان غالب درخت و درختچه های نوار ساحلی خلیج فارس و دریای عمان است. این گیاه سالیانه مقدار زیادی سر شاخه و نیام تولید می کند که به وسیله دامهایی مانند بز، گاو و شتر مصرف می شود؛ بنابراین شناخت مواد مغذی و ارزش غذایی آن از اهمیت بالایی در نزد دامداران برخوردار است. تحقیقات انجام شده بر روی سر شاخه و میوه این درخت در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان نشان می دهد که سر شاخه های جوان آن حاوی ۶/۱۶ درصد پروتئین خام، ۴/۲ درصد چربی خام، ۳/۱۸ درصد الیاف خام، ۸/۶ درصد خاکستر، ۷۲/۰ درصد کلسیم و ۲۱/۰ درصد فسفر است، همچنین با تحقیقات انجام شده در تغذیه سر شاخه های جوان و میوه این درخت بر روی بزهای بومی استان هرمزگان مشخص شد که قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، الیاف خام و عصاره عاری از ازت به ترتیب در سر شاخه های جوان یک ساله برابر ۷۱/۵۸، ۷۰/۵۰، ۹۱/۳۷، ۱۷/۷۸ درصد و در میوه آن برابر ۵۶/۶۴، ۴۷، ۲۹/۵۴ و ۸۵/۸۰ درصد است. به طور کلی براساس تحقیقات انجام شده می توان از سر شاخه های جوان یک ساله و میوه آکاسیا چتری به عنوان یک مکمل مناسب پروتئینی و حتی سایر مواد معدنی و ویتامینی در جیره روزانه انواع دام ها استفاده نمود.