قلعی گر

آنکه بر ظروف واوانی قلعی کند

قلعی گر. [ ق َ گ َ ] ( ص مرکب ) آنکه بر ظروف و اوانی قلعی کند. ( آنندراج ) :
چو دیده سپیدی زدیگ و طبق
بقلعی گر استاد بر یک نسق.