( مجاواة ) مجاواة. [ م ُ ] ( ع مص ) خواندن شتران به سوی آب. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مجاواه
لغت نامه دهخدا
مجاواة. [ م ُ ] (ع مص ) خواندن شتران به سوی آب . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: