( گوش آوا ی ) آنکه هر چیز که شنود خوب فهم کند و یاد گیرد تیز گوش گوش سرای .
گوش اوای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( گوش آوای ) گوش آوای. ( ص مرکب ) شخصی را گویند که هر چیز شنود خوب فهم کند و یاد گیرد. ( برهان ). و به همین معنی است گوش تیز. ( آنندراج ). گوش سرای.
کلمات دیگر: