کلمه جو
صفحه اصلی

کعانب

لغت نامه دهخدا

کعانب. [ ک َ ن ِ ] ( ع اِ ) ج ِ کَعنَب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به کعنب شود.
- کعانب الرأس ؛ آگندگی و گرهی در سر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ج ِ کُعانِب. ( منتهی الارب ). رجوع به کعانب شود.

کعانب. [ ک ُ ن ِ ] ( ع ص ) کوتاه. ( منتهی الارب ) || ( اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ، کَعانِب.

کعانب . [ ک َ ن ِ ] (ع اِ) ج ِ کَعنَب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). رجوع به کعنب شود.
- کعانب الرأس ؛ آگندگی و گرهی در سر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || ج ِ کُعانِب . (منتهی الارب ). رجوع به کعانب شود.


کعانب . [ ک ُ ن ِ ] (ع ص ) کوتاه . (منتهی الارب ) || (اِ) شیر بیشه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، کَعانِب .



کلمات دیگر: