( نشاعة ) نشاعة. [ ن ُ ع َ ]( ع اِ ) آنچه به دست برکشی و بیندازی آن را. ( منتهی الارب ). آنچه با دست برکشند و دور اندازند. ( ناظم الاطباء ). آنچه با دست برکنند و بیفکنند. ( از المنجد ).
نشاعه
لغت نامه دهخدا
نشاعة. [ ن ُ ع َ ](ع اِ) آنچه به دست برکشی و بیندازی آن را. (منتهی الارب ). آنچه با دست برکشند و دور اندازند. (ناظم الاطباء). آنچه با دست برکنند و بیفکنند. (از المنجد).
کلمات دیگر: