کلمه جو
صفحه اصلی

فیوظه

لغت نامه دهخدا

( فیوظة ) فیوظة. [ ف ُ ظَ ] ( ع مص ) مردن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). فیوظ. فیظ. رجوع به این کلمات شود.

فیوظة. [ ف ُ ظَ ] (ع مص ) مردن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). فیوظ. فیظ. رجوع به این کلمات شود.



کلمات دیگر: