مجاملت کردن. [ م ُ م َ / م ِ ل َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) نیکویی کردن. خوشرفتاری کردن. مدارا کردن : هرگاه که دست یابند هیچ ابقا و مجاملت نکنند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 538 ). و رجوع به مجاملت و مجاملة شود.