( کظیمة ) کظیمة. [ ک َ م َ ] ( ع اِ ) چاهی که در پهلوی آن چاهی دیگر باشد و در میانه آنها در زیر زمین آبراهه ای بود که بدان آب آن چاه به چاه دیگر بود. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || توشه دان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ، کظائم. || راویه. ( منتهی الارب ). ج ، کظائم.
کظیمه
لغت نامه دهخدا
کظیمة. [ ک َ م َ ] (ع اِ) چاهی که در پهلوی آن چاهی دیگر باشد و در میانه ٔ آنها در زیر زمین آبراهه ای بود که بدان آب آن چاه به چاه دیگر بود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || توشه دان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، کظائم . || راویه . (منتهی الارب ). ج ، کظائم .
کلمات دیگر: