ابن محمد بن عیسی دمشقی محلی نمراوی شافعی مشهور به قطبی و ملقب به علائ الدین
علی محلی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
علی محلی. [ ع َ ی ِ م َ ح َل ْ لی ] ( اِخ ) ابن اسماعیل بن ابراهیم بن جباره کندی محلی سخاوی مالکی. ملقب به شرف الدین و مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن جبارة. رجوع به علی ( ابن جبارة... ) شود.
علی محلی. [ ع َ ی ِ م َ ح َل ْ لی ] ( اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲ بهرمسی محلی شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابومحمد. شاعر بود و در سال 765 هَ. ق. در بهرمس از توابع محلة متولد شد و در سال 841 هَ. ق. در محلة درگذشت. اوراست : 1- دیوان شعر. 2- قلائدالنحور لمهور الحور. ( از معجم المؤلفین از الضوء اللامع سخاوی ج 5 ص 314 ).
علی محلی. [ ع َ ی ِ م َ ح َل ْ لی ] ( اِخ ) ابن محمدبن عیسی دمشقی محلی نمراوی شافعی. مشهور به قطبی و ملقب به علاءالدین. رجوع به علی قطبی شود.
علی محلی. [ ع َ ی ِ م َ ح َل ْ لی ] ( اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲ بهرمسی محلی شافعی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابومحمد. شاعر بود و در سال 765 هَ. ق. در بهرمس از توابع محلة متولد شد و در سال 841 هَ. ق. در محلة درگذشت. اوراست : 1- دیوان شعر. 2- قلائدالنحور لمهور الحور. ( از معجم المؤلفین از الضوء اللامع سخاوی ج 5 ص 314 ).
علی محلی. [ ع َ ی ِ م َ ح َل ْ لی ] ( اِخ ) ابن محمدبن عیسی دمشقی محلی نمراوی شافعی. مشهور به قطبی و ملقب به علاءالدین. رجوع به علی قطبی شود.
علی محلی . [ ع َ ی ِ م َ ح َل ْ لی ] (اِخ ) ابن اسماعیل بن ابراهیم بن جباره ٔ کندی محلی سخاوی مالکی . ملقب به شرف الدین و مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن جبارة. رجوع به علی (ابن جبارة...) شود.
علی محلی . [ ع َ ی ِ م َ ح َل ْ لی ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲ بهرمسی محلی شافعی . ملقب به نورالدین و مکنی به ابومحمد. شاعر بود و در سال 765 هَ . ق . در بهرمس از توابع محلة متولد شد و در سال 841 هَ . ق . در محلة درگذشت . اوراست : 1- دیوان شعر. 2- قلائدالنحور لمهور الحور. (از معجم المؤلفین از الضوء اللامع سخاوی ج 5 ص 314).
علی محلی . [ ع َ ی ِ م َ ح َل ْ لی ] (اِخ ) ابن محمدبن عیسی دمشقی محلی نمراوی شافعی . مشهور به قطبی و ملقب به علاءالدین . رجوع به علی قطبی شود.
کلمات دیگر: