مجالح

مجالح. [ م ُ ل ِ ] ( ع ص ) ناقه که در زمستان شیر دهد. ج ، مجالیح. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خصم رویاروی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). ستیزگی و دشمنی کننده. ( از ذیل اقرب الموارد ). || ( اِ ) اسد که شیر باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شیر بیشه. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).