مجاره

( مجارة ) مجارة. [ م ُ جارْ رَ ] ( ع مص ) با کسی ننگ ونبرد کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). برابری کردن کسی را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). || دیر داشتن حق کسی را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). مماطله کردن و منه الحدیث «لا تجار اخاک ولاتشاره » ( از اقرب الموارد ). || گناه جستن بر کسی. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).