نشیننده کعبه . آنکه در کعبه نشیند.
کعبه نشین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کعبه نشین. [ ک َ ب َ / ب ِ ن ِ ] ( نف مرکب ) نشیننده ٔکعبه. آنکه در کعبه نشیند. مجاور کعبه :
هم خدمت این حلقه بگوشان ختن به
از طاعت آن کعبه نشینان ریائی.
چون کعبه سر ز شقه دیبا برآورم.
هم خدمت این حلقه بگوشان ختن به
از طاعت آن کعبه نشینان ریائی.
خاقانی.
تا کی برغم کعبه نشینان عروس وارچون کعبه سر ز شقه دیبا برآورم.
خاقانی.
کلمات دیگر: