( اسم . صفت ) . مونث مغلظ [ قسمهای مغلظه ] جمع : مغلظات .
استوار گردیده استوار
استوار گردیده استوار
مغلظه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مغلظة. [ م ُ غ َل ْ ل َظَ ] (ع ص ) یمین مغلظة؛ سوگند استوار و مؤکد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به مغلظه شود. || دیة مغلظة؛ دیه ٔ سخت و گران . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). دیه ٔ سخت و سنگین که در شبه عمد واجب گردد، و هی ثلاثون حقة و ثلاثون جذعة و اربعون الثنیة الی بازل عامها کلها خلفة. (از محیط المحیط).
( مغلظة ) مغلظة. [ م ُ غ َل ْ ل َظَ ] ( ع ص ) یمین مغلظة؛ سوگند استوار و مؤکد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مغلظه شود. || دیة مغلظة؛ دیه سخت و گران. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). دیه سخت و سنگین که در شبه عمد واجب گردد، و هی ثلاثون حقة و ثلاثون جذعة و اربعون الثنیة الی بازل عامها کلها خلفة. ( از محیط المحیط ).
مغلظه. [ م ُ غ َل ْ ل َ ظَ / ظِ ] ( از ع ، ص ) مغلظة. استوارگردیده. ( غیاث ). استوار. شدید. سخت. گران. سنگین : ایمان مغلظه ؛ سوگندان گران. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : خواجه گفت : ناچار چون وکیل در محتشمی است و اجری و مشاهره و صلت دارد و سوگندان مغلظه خورده او را چاره نبوده است. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 318 ). افشین دوش دست من بگرفته است و عهد کرده ام به سوگندان مغلظه که او را از دست افشین نستانم. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 174 ). || ( اِ ) سوگند استوار و مؤکد. ( از ناظم الاطباء ) : و عذر آنکه به نفس خویش بدان خدمت قیام نتوانستم نمود که در سابقه ، مغلظه ای که کفارت آن ممکن نیست بر زبان رفته که کسی را استقبال نکنم. ( جهانگشای جوینی ). سلسله وداد منتظم بود و از جانبین حقوق قدیم مؤکد، چگونه خیانت روا باشد فکیف که به تجدید عهد می رفته است و مغلظه خورده شود. ( تاریخ غازان ص 171 ). || ( ص ) سطبر و درشت. ( غیاث ).
مغلظه. [ م ُ غ َل ْ ل َ ظَ / ظِ ] ( از ع ، ص ) مغلظة. استوارگردیده. ( غیاث ). استوار. شدید. سخت. گران. سنگین : ایمان مغلظه ؛ سوگندان گران. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : خواجه گفت : ناچار چون وکیل در محتشمی است و اجری و مشاهره و صلت دارد و سوگندان مغلظه خورده او را چاره نبوده است. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 318 ). افشین دوش دست من بگرفته است و عهد کرده ام به سوگندان مغلظه که او را از دست افشین نستانم. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 174 ). || ( اِ ) سوگند استوار و مؤکد. ( از ناظم الاطباء ) : و عذر آنکه به نفس خویش بدان خدمت قیام نتوانستم نمود که در سابقه ، مغلظه ای که کفارت آن ممکن نیست بر زبان رفته که کسی را استقبال نکنم. ( جهانگشای جوینی ). سلسله وداد منتظم بود و از جانبین حقوق قدیم مؤکد، چگونه خیانت روا باشد فکیف که به تجدید عهد می رفته است و مغلظه خورده شود. ( تاریخ غازان ص 171 ). || ( ص ) سطبر و درشت. ( غیاث ).
مغلظه . [ م ُ غ َل ْ ل َ ظَ / ظِ ] (از ع ، ص ) مغلظة. استوارگردیده . (غیاث ). استوار. شدید. سخت . گران . سنگین : ایمان مغلظه ؛ سوگندان گران . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : خواجه گفت : ناچار چون وکیل در محتشمی است و اجری و مشاهره و صلت دارد و سوگندان مغلظه خورده او را چاره نبوده است . (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 318). افشین دوش دست من بگرفته است و عهد کرده ام به سوگندان مغلظه که او را از دست افشین نستانم . (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 174). || (اِ) سوگند استوار و مؤکد. (از ناظم الاطباء) : و عذر آنکه به نفس خویش بدان خدمت قیام نتوانستم نمود که در سابقه ، مغلظه ای که کفارت آن ممکن نیست بر زبان رفته که کسی را استقبال نکنم . (جهانگشای جوینی ). سلسله ٔ وداد منتظم بود و از جانبین حقوق قدیم مؤکد، چگونه خیانت روا باشد فکیف که به تجدید عهد می رفته است و مغلظه خورده شود. (تاریخ غازان ص 171). || (ص ) سطبر و درشت . (غیاث ).
فرهنگ عمید
غلیظ، سخت، محکم.
پیشنهاد کاربران
سخت، شدید
کلمات دیگر: