الفنجگاه

یا الفنجگه جای اندوختن

الفنجگاه. [ اَ ف َ ] ( اِ مرکب ) یا الفنجگه ، جای اندوختن. جای گرد آوردن و جمع کردن. محل ذخیره. رجوع به الفنج و الفنجیدن و الفاختن شود :
این جهان الفنجگاه علم تست
سر مزن چون خر در این خانه خراب.الفنجگاه تست جهان زینجا
برگیر زود زاد ره محشر.جهان را مپندار دارالقرار
بل الفنجگاهی است دارالرحال.

جای اندوختن و گرد آوردن، محل ذخیره: الفنجگاهِ توست جهان زاینجا / برگیر زود زادِ رهِ محشر (ناصرخسرو: ۴۶ ).