رفتاری که در آن نشان پا بر زمین بماند
همذان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
همذان. [ هََ م َ ] ( اِخ ) همدان.شهری است که همذان بن فلوح بن سام بن نوح آن را بنا کرد. ( منتهی الارب ). رجوع به همدان ( مدخل ِ نخست ) شود.
همذان. [ هََ م َ ]( ع اِ ) رفتاری که در آن نشان پا بر زمین بماند. ( ناظم الاطباء ). الرسمان فی السیر. ( از اقرب الموارد ).
همذان. [ هََ م َ ]( ع اِ ) رفتاری که در آن نشان پا بر زمین بماند. ( ناظم الاطباء ). الرسمان فی السیر. ( از اقرب الموارد ).
همذان . [ هََ م َ ] (اِخ ) همدان .شهری است که همذان بن فلوح بن سام بن نوح آن را بنا کرد. (منتهی الارب ). رجوع به همدان (مدخل ِ نخست ) شود.
همذان . [ هََ م َ ](ع اِ) رفتاری که در آن نشان پا بر زمین بماند. (ناظم الاطباء). الرسمان فی السیر. (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: