شدامد

( شد آمد ) معاشرت آمد و شد رفت و آمد

( شدآمد ) شدآمد. [ ش ُ م َ ] ( مص مرکب مرخم ، اِمص مرکب ) معاشرت. آمد و شد. رفت و آمد. آمد و رفت. مراوده. ( یادداشت مؤلف ) :
شدآمدش بینم سوی زرگران
هماره ستوهند از او دیگران.شدآمد بیفزود نزدیک اوی
برآمیخت با جان تاریک اوی.سواران شدآمد فزون ساختند
یلان از کمینها برون تاختند.در هر خانه ای که ره یابند
در شدآمد بسان سیمابند.پای شدآمد به سر انداخته
جان به تماشا نظر انداخته.شدآمد بقدر زمان کی کنم
زمان را کجا پی نهم پی کنم.چون ملکان عزم شدآمد کنند
نقل بنه پیشتر از خود کنند.|| رسم و رواج. ( آنندراج ).

شدآمد
{traffic} [مشترک حمل ونقل] تردد وسایل نقلیه ای که هم زمان در حال رفت وآمد باشند