ذوسلم. [ س َ ل َ ] ( اِخ ) نام وادیی است بحجاز و در اشعار عرب بسیار از آن یاد شده است :
و ایاه عنی الابوصیری فی بردته
امن تذکر جیران بذی سلم.
مالسلمی و من بذی سلم
این جیراننا و کیف الحال.
بشری اذا السلامة حلت بذی سلم
ﷲ حمد معترف غایة النعم.
و رجوع به ذی سلم شود. || موضعی است. ( منتهی الارب ). || شهری است. ( منتهی الارب ) :
ایا حرجات الحی حیث تحملوا
بذی سلم لاجاد کن ربیع.
مجنون ( عیون الاخبار ج 1 ص 261 ).
و در معجم البلدان آمده است : نام وادیی است که بذنائب پیوندد. ذنائب بر راه بصرة به مکة زمینی است بنی البکاء را.
ذوسلم. [ س َ ل َ ] ( اِخ ) ابن شدیدبن ثابت. یکی از اذواء یمن. ( تاج العروس ).
و ایاه عنی الابوصیری فی بردته
امن تذکر جیران بذی سلم.
( تاج العروس ).
و خواجه شمس الدین محمد حافظ قدس سره العزیز نیز در غزلهای خود این نام آورده است : مالسلمی و من بذی سلم
این جیراننا و کیف الحال.
بشری اذا السلامة حلت بذی سلم
ﷲ حمد معترف غایة النعم.
و رجوع به ذی سلم شود. || موضعی است. ( منتهی الارب ). || شهری است. ( منتهی الارب ) :
ایا حرجات الحی حیث تحملوا
بذی سلم لاجاد کن ربیع.
مجنون ( عیون الاخبار ج 1 ص 261 ).
و در معجم البلدان آمده است : نام وادیی است که بذنائب پیوندد. ذنائب بر راه بصرة به مکة زمینی است بنی البکاء را.
ذوسلم. [ س َ ل َ ] ( اِخ ) ابن شدیدبن ثابت. یکی از اذواء یمن. ( تاج العروس ).