( رباوة ) رباوة. [ رَ وَ ] ( ع اِ ) رُباوة. رِباوة. کوه. کوهچه. کوه کوچک. تپه. ( ناظم الاطباء ). زمین بلند. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). پشته. بلندی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
رباوة.[ رُ وَ ] ( ع اِ ) رَباوة. رِباوة. زمین بلند. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَباوة شود.
رباوة. [ رِ وَ ] ( ع اِ ) رَباوة. زمین بلند. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَباوة شود.
رباوة.[ رُ وَ ] ( ع اِ ) رَباوة. رِباوة. زمین بلند. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَباوة شود.
رباوة. [ رِ وَ ] ( ع اِ ) رَباوة. زمین بلند. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَباوة شود.