ربایث. [ رَ ی ِ ] ( ع اِ ) ربائث. ج ِ ربیثة، بمعنی کار بازدارنده. ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به ربیثة و ربائث شود.
ربایث
لغت نامه دهخدا
ربائث. [ رَ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ ربیثة. ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ) ( منتهی الارب ). ج ِ ربیثة، بمعنی کار بازدارنده از خیر. ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: